Warsz­ta­ty muzyczne

Warsz­ta­ty muzycz­ne dla kobiet i mężczyzn

Warsz­ta­ty muzycz­ne kon­cen­tru­ją­ce się na cho­ra­le gre­go­riań­skim są skie­ro­wa­ne zarów­no do począt­ku­ją­cych jak i zaawan­so­wa­nych śpie­wa­ków. Zapra­sza­my oso­by śpie­wa­ją­ce w ama­tor­skich scho­lach para­fial­nych, przy róż­ne­go rodza­ju dusz­pa­ster­stwach, jak i tych zaj­mu­ją­cych się muzy­ką litur­gicz­ną pro­fe­sjo­nal­nie na co dzień. Każ­dy z was może wnieść do gru­py swo­je doświad­cze­nie bądź czer­pać z doświad­cze­nia innych. Uczest­ni­cy warsz­ta­tów przy­go­to­wu­ją śpie­wy litur­gicz­ne na każ­dy dzień, zgod­nie z pro­gra­mem cele­bra­cji. Warsz­ta­ty pro­wa­dzą doświad­cze­ni muzy­cy. Przyj­mu­je­my zapi­sy do nastę­pu­ją­cych grup:

Gru­pa S1 – scho­la gre­go­riań­ska męska kon­cen­tru­ją­ca się na codzien­nym przy­go­to­wa­niu pro­prium i ordi­na­rium mis­sae, anty­fon i hym­nów*
Pro­wa­dzą­cy: Mar­cin Bor­nus-Szczy­ciń­ski.
Asy­sten­ci: Sła­wo­mir Wit­kow­ski, Jan Goła­ski, Kon­rad Zaga­jew­ski, Br. Karol Cetwiń­ski OSB.

Gru­pa S2 – scho­la gre­go­riań­ska żeń­ska kon­cen­tru­ją­ca się na codzien­nym przy­go­to­wa­niu pro­prium i ordi­na­rium mis­sae, anty­fon i hym­nów*
Pro­wa­dzą­ca: Mag­da­le­na Krzyw­da-Krzy­stecz­ko.
Asy­stent­ka: Stel­la Hensel-Bielówka

*w ramach gru­py będzie pro­wa­dzo­ny dodat­ko­wo warsz­tat cho­ra­łu dominikańskiego

Ponad­to każ­dy może włą­czyć się w śpiew ludu - każ­de­go dnia na jed­nej z poran­nych Mszy recy­to­wa­nych śpie­wa­ne są tra­dy­cyj­nej pol­skie pie­śni naboż­ne. Codzien­nie odby­wa­ją się rów­nież spo­tka­nia poświę­co­ne śpie­wo­wi tych pie­śni.
Pro­wa­dzą­cy: Adam Strug

Głów­ny Kan­tor:
Mar­cin Bornus-Szczyciński

Orga­ni­sta:
Domi­nik Kacz­ma­rek
Robert Hugo

Współ­pra­ca:

Paweł Bębe­nek (2014, 2015)
Ur. w 1972 r. Dyry­gent, kom­po­zy­tor, woka­li­sta, czło­nek Sto­wa­rzy­sze­nia Pol­skich Muzy­ków Kościel­nych, absol­went pody­plo­mo­we­go chór­mi­strzo­stwa na Aka­de­mii Muzycz­nej w Byd­gosz­czy. Jako woka­li­sta (tenor, uczeń prof. Jac­ka Ozim­kow­skie­go) śpie­wał m.in. z zespo­łem muzy­ki daw­nej Brac­two Lut­ni (1992 – 2002), Mikro­kli­mat (1997, kon­tra­te­nor) i Fil­har­mo­nią Kra­kow­ską (1998). Współ­pra­co­wał z zespo­ła­mi: Sirin (Moskwa), Lin­na­mu­usi­kud (Tal­lin, Esto­nia), Flo­ri­pa­ri (Muzy­cy Wawel­scy). Dyry­gu­je chó­ra­mi kościel­ny­mi w całym kra­ju (współ­pra­co­wał m.in. z domi­ni­ka­na­mi, kar­me­li­ta­mi, kar­me­li­tan­ka­mi bosy­mi, kapu­cy­na­mi, Ruchem Świa­tło-Życie oraz szko­ła­mi muzycz­ny­mi) i regu­lar­nie pro­wa­dzi chó­ral­ne warsz­ta­ty litur­gicz­no-muzycz­ne na tere­nie Pol­ski, Litwy i Bia­ło­ru­si (ok. 40 sesji rocz­nie dla chó­rów mie­sza­nych liczą­cych od 30 do 120 osób). Kom­po­nu­je muzy­kę litur­gicz­ną wokal­no-instru­men­tal­ną, a cap­pel­la, sce­nicz­ną, w tym utwo­ry litur­gicz­ne śpie­wa­ne w wie­lu kościo­łach Pol­ski i za gra­ni­cą, musi­cal Zazdro­sna Miłość, spek­takl Żywot świę­tej Kin­gi, pły­ty: Pacierz Pol­ski, Msza o Miło­sier­dziu, Z Miło­ścią i ufno­ścią (2005), Desi­de­rii Car­mi­na czy Jutrz­nia za nie­na­ro­dzo­nych. jego utwo­ry wyko­ny­wa­li m.in. Chór Kate­dry Moskiew­skiej, Lin­na­mu­usi­kud (Esto­nia), Tomasz Stań­ko, Piotr Baron i Justy­na Steczkowska.

Mar­cin Bor­nus-Szczy­ciń­ski (2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Ur. w 1951 r. Śpie­wak, badacz muzy­ki daw­nej, peda­gog, wie­lo­let­ni wykła­dow­ca litur­gicz­ne­go śpie­wu tra­dy­cyj­ne­go w Kole­gium Filo­zo­ficz­no-Teo­lo­gicz­nym domi­ni­ka­nów w Kra­ko­wie i War­sza­wie. W 1981 r. zało­żył zespół Bor­nus Con­sort, spe­cja­li­zu­ją­cy się w poli­fo­nii pol­skiej z prze­ło­mu XVI i XVII w. Wraz z nim doko­nał wie­lu nagrań dla Pol­skie­go Radia, a tak­że płyt autor­skich z utwo­ra­mi Bar­tło­mie­ja Pękie­la, Pio­tra z Gru­dzią­dza, Miko­ła­ja Zie­leń­skie­go, Mar­ci­na Miel­czew­skie­go, Wacła­wa z Sza­mo­tuł, pol­skich pie­śni wiel­ko­post­nych czy śpie­wów o św. Woj­cie­chu. Kon­cer­to­wał w więk­szo­ści kra­jów euro­pej­skich. W 1986 roku odbył kurs mistrzow­ski w Wyż­szym Kon­ser­wa­to­rium w Pary­żu w ramach sty­pen­dium rzą­du fran­cu­skie­go. Zało­ży­ciel i wie­lo­let­ni dyrek­tor Festi­wa­lu Muzy­ki Daw­nej „Pieśń Naszych Korze­ni” w Jaro­sła­wiu (wcze­śniej dyrek­tor Festi­wa­lu Muzy­ki Daw­nej w Sta­rym Sączu), a tak­że ini­cja­tor pro­jek­tu „Sie­dem Tra­dy­cji” w ramach festi­wa­lu „Kra­ków 2000”. Współ­pra­co­wał z wie­lo­ma reno­mo­wa­ny­mi zespo­ła­mi na całym świe­cie, m.in. taki­mi jak: Orkie­stra Sym­fo­nicz­na Fil­har­mo­nii Naro­do­wej (War­sza­wa), Sin­fo­nia Var­so­via (War­sza­wa) Capel­la Regia Musi­ca­lis (Pra­ga), Haen­del­sve­re­ni­gung (Amster­dam), Les Arts Flo­ris­sants (Paryż), Hor­tus Musi­cus (Tal­linn), Aka­die­mia Sta­rin­noj Muzy­ki (Moskwa), Musi­ca­li­sche Com­pa­gney (Ber­lin), La Peti­te Ban­de (Bruk­se­la). Dla Teatru Wiel­kie­go w War­sza­wie przy­go­to­wał śre­dnio­wiecz­ny dra­mat litur­gicz­ny „Ludus Danie­lis” oraz wcze­sno­ba­ro­ko­wą ope­rę „Daf­ne” autor­stwa Mar­co da Gaglia­no. Pra­cę nad śre­dnio­wiecz­ny­mi spek­ta­kla­mi litur­gicz­ny­mi kon­ty­nu­uje ze Scho­lą Teatru Węgaj­ty — oprócz „Ludus Danie­lis” reper­tu­ar obej­mu­je m.in. „Ludus Pas­sio­nis”, „Ordo stel­lae” czy „Mira­cu­la sanc­ti Nico­lai”. W czerw­cu 2019 r. otrzy­mał od Papie­skiej Rady Kul­tu­ry medal „Per arte ad Deum” za „krze­wie­nie tra­dy­cji i two­rze­nie prze­strze­ni do spo­tka­nia pier­wiast­ka sakral­ne­go ze świeckim”.

Robert Pożar­ski (2014, 2015, 2016)
Ur. 1965 r. Śpie­wak i badacz śre­dnio­wiecz­nych źró­deł ręko­pi­śmien­nych; w 1992 r. uzy­skał dyplom soli­sty-śpie­wa­ka w kla­sie prof. Edwar­da Paw­la­ka w PSM II st. im. Fr. Cho­pi­na w War­sza­wie; wie­lo­krot­ny stu­dent Mię­dzy­na­ro­do­wej Let­niej Aka­de­mii Muzy­ki Daw­nej w Wila­no­wie w kla­sie śpie­wu baro­ko­we­go prof. Pio­tra Kusie­wi­cza; stu­dio­wał inter­pre­ta­cję cho­ra­łu śre­dnio­wiecz­ne­go m.in. u Mar­ce­la Pérèsa w Pary­żu; nale­ży do gro­na zało­ży­ciel­skie­go Lek­tor­skiej Scho­la Can­to­rum, powsta­łej w 1988 roku przy War­szaw­skim Metro­po­li­tal­nym Semi­na­rium Duchow­nym. Jako kan­tor tej scho­li doko­nał reje­stra­cji fono­gra­ficz­nej dwóch śre­dnio­wiecz­nych rymo­wa­nych ofi­cjów mona­stycz­nych dedy­ko­wa­nych Św. Sta­ni­sła­wo­wi i Św. Woj­cie­cho­wi. Od 1995 roku jest śpie­wa­kiem zespo­łu Bor­nus Con­sort, z któ­rym nagrał czte­ry pły­ty: Miel­czew­ski, Media vita, O nie­bez­pie­czeń­stwie żywo­ta czło­wie­cze­go, In Assump­tio­nis BMV; od 1996 roku jest tak­że kan­to­rem Scho­li Teatru Węgaj­ty, z któ­rą jako kie­row­nik muzycz­ny zre­ali­zo­wał m.in. trzy śre­dnio­wiecz­ne dra­ma­ty litur­gicz­ne: Ordo stel­lae, Ordo annun­tia­tio­nis, Planc­tus Mariae oraz spek­takl Mira­cu­la sanc­ti Nico­lai. Był jed­nym z sze­ściu soli­stów w mię­dzy­na­ro­do­wym pro­jek­cie Codex Cali­xti­nus w ramach festi­wa­lu Cul­tu­re 2000. Od 2000 roku jest kan­to­rem i kie­row­ni­kiem arty­stycz­nym wro­cław­skiej Scho­la Gre­go­ria­na Sile­sien­sis, z któ­rą nagrał pły­tę In agen­da defunc­to­rum — Mis­sa Requ­iem Johan­ne­sa Ocke­ghe­ma oraz zre­ali­zo­wał wie­le pro­jek­tów z dzie­dzi­ny śre­dnio­wiecz­nej muzy­ki litur­gicz­nej, m.in.: Man­da­tum (pre­zen­to­wa­ne na festi­wa­lu Voix et Route Roma­ne w Alza­cji w 2004 r.), Mis­sa sanc­ti Iaco­bi, Offi­cium in Nati­vi­ta­te Sanc­ti Ioan­nis Bap­ti­stae, Par­the­no­me­li­ca. Od 2002 roku jest kan­to­rem żeń­skiej Scho­la Mulie­rum Sile­sien­sis, z któ­rą w 2008 roku nagrał pły­tę Ful­get in orbe dies — Ofi­cjum rymo­wa­ne o św. Jadwi­dze. W latach 2002 – 2009 reali­zo­wał cyklicz­ny pro­jekt muzycz­ny Zanu­rze­ni w Tra­dy­cji; w 2012 roku roz­po­czął nowy cyklicz­ny pro­jekt muzycz­ny Cho­rał sar­mac­ki, w ramach któ­re­go opra­co­wał i zapre­zen­to­wał publicz­nie trzy pro­gra­my kon­cer­to­we — „G.G.Gorczycki i cho­rał piotr­kow­ski”, „Castrum dolo­ris — sta­ro­pol­skie cere­mo­nie pogrze­bo­we” oraz „Parvu­le pupu­le — sar­mac­kie Boże Naro­dze­nie”. Wszyst­kie pro­gra­my zosta­ły wyda­ne na pły­tach. Pro­wa­dzi warsz­ta­ty cho­ra­ło­we i śpiew litur­gicz­ny m.in. pod­czas mię­dzy­na­ro­do­we­go festi­wa­lu muzy­ki daw­nej „Pieśń Naszych Korze­ni” w Jaro­sła­wiu, pro­wa­dził tak­że wie­le warsz­ta­tów śpie­wa­czych na zapro­sze­nie m.in. Domi­ni­kań­skie­go Ośrod­ka Liturgicznego.

Adam Strug (2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Śpie­wak i instru­men­ta­li­sta, kom­po­zy­tor muzy­ki teatral­nej i fil­mo­wej, pro­du­cent i kura­tor muzycz­ny, reży­ser i sce­na­rzy­sta fil­mów doku­men­tal­nych, dzien­ni­karz radio­wy i tele­wi­zyj­ny, popu­la­ry­za­tor muzy­ki tradycyjnej.

Kon­rad Zaga­jew­ski (2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Ur. 1970 r. W 1983 r. ukoń­czył Szko­łę Muzycz­ną I st. (for­te­pian). Od 1996 r. ze Scho­lą Węgaj­ty uczest­ni­czy w odtwa­rza­niu śre­dnio­wiecz­nych dra­ma­tów litur­gicz­nych i reli­gij­nych. W latach 1998 – 2013 r. pro­wa­dził Scho­lę Śpie­wu Tra­dy­cyj­ne­go, któ­ra sta­ła się pod­sta­wą utwo­rzo­ne­go w 1999 r. przez Rober­ta Pożar­skie­go zespo­łu Scho­la Gre­go­ria­na Sile­sien­sis. Od 2007 r. współ­two­rzy inter­ne­to­we forum poświę­co­ne tra­dy­cyj­nym pol­skim pie­śniom reli­gij­nym (spiewnik.katolicy.net). Od 2010 r. pro­wa­dzi scho­lę Wro­cław­skie­go Dusz­pa­ster­stwa Wier­nych Tra­dy­cji Łaciń­skiej w Archi­die­ce­zji Wro­cław­skiej – Scho­la Can­to­rum Sanc­ti Ioseph, śpie­wa­ją­cą pod­czas litur­gii w nad­zwy­czaj­nej for­mie rytu rzym­skie­go. Okre­so­wo współ­pra­cu­je z inny­mi zespo­ła­mi i scho­la­mi litur­gicz­ny­mi w zakre­sie cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go i domi­ni­kań­skie­go oraz sta­rych pol­skich pie­śni reli­gij­nych. Wraz z żoną wycho­wu­je pię­ciu synów, z któ­rych dwóch naj­star­szych bie­rze udział w pro­jek­tach śpie­wa­czych, a trzej kolej­ni są ucznia­mi SM.

Jan Goła­ski (2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Ur. w   1960 r. Doświad­czo­ny śpie­wak kościel­ny spe­cja­li­zu­ją­cy się w cho­ra­le gre­go­riań­skim, śpie­wie tra­dy­cyj­nym i sta­ro­pol­skiej poli­fo­nii. Od  40 lat opie­ku­je się śpie­wem pod­czas rorat w koście­le domi­ni­ka­nów w Pozna­niu. Waż­nym ele­men­tem poznań­skich rorat jest szcze­gól­na tro­ska o wspól­ny śpiew, o włą­cze­nie i zaan­ga­żo­wa­nie wszyst­kich obec­nych. Uwa­ża, że wie­lo­let­nie mie­rze­nie się z tym zada­niem w naj­więk­szym stop­niu ukształ­to­wa­ło go jako kan­to­ra.  Za współ­two­rze­nie litur­gii domi­ni­kań­skich mszy rorat­nich, zwłasz­cza w zakre­sie cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go, został w 2018 r. odzna­czo­ny meda­lem „Opti­me Meri­to Archi­dio­ece­sis Posna­nien­sis”. Istot­nym miej­scem inspi­ra­cji i zyski­wa­nia nowych umie­jęt­no­ści jest dla nie­go festi­wal „Pieśń Naszych Korze­ni”. To tam mógł czer­pać z doświad­czeń takich śpie­wa­ków jak Mar­cin Bor­nus Szczy­ciń­ski, Robert Pożar­ski, Taivo Nii­tvägi czy Johann Wol­fgang Niklaus, a tak­że brać udział w warsz­ta­tach pro­wa­dzo­nych przez Mar­ce­la Pérèsa. Wie­dzę z zakre­su nota­cji muzycz­nych naj­star­szych źró­deł ręko­pi­śmien­nych oraz resty­tu­cji melo­dycz­nej śpie­wu gre­go­riań­skie­go posze­rzał na Ogól­no­pol­skich Kur­sach Śpie­wu Gre­go­riań­skie­go orga­ni­zo­wa­nych przez Sek­cję Pol­ską AISC­Gre. Od  2007 r. pro­wa­dzi scho­lę gre­go­riań­ską w para­fii Maryi Kró­lo­wej w Pozna­niu. Opu­bli­ko­wał „Rora­te caeli. Śpiew­nik na okres Adwen­tu” (Wydaw­nic­two Dębo­gó­ra, Wydaw­nic­two  AA,  2016), pre­zen­tu­ją­cy reper­tu­ar poznań­skich rorat oraz  „Nie­po­ję­te dary. Kolę­dy i pasto­rał­ki” (Wydaw­nic­two Dębo­gó­ra 2018).

Joan­na Orzeł (2014, 2015, 2016, 2017)
Absol­went­ka Wydzia­łu Dyry­gen­tu­ry Chó­ral­nej Aka­de­mii Muzycz­nej w Gdań­sku, dok­tor sztu­ki muzycz­nej w dys­cy­pli­nie arty­stycz­nej: woka­li­sty­ka, pro­pa­ga­tor­ka cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go. Cało­kształt jej dzia­łal­no­ści muzycz­nej w cha­rak­te­rze orga­ni­sty-kan­to­ra w Bazy­li­ce Mariac­kiej i Kapli­cy Kró­lew­skiej w Gdań­sku oraz kapel­mi­strza Kape­li Mariac­kiej cha­rak­te­ry­zu­je sta­ła obec­ność cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go w autor­skich opra­co­wa­niach i pra­gnie­nie pod­no­sze­nia kul­tu­ry Sacrum. Zamy­słem przed­się­wzięć arty­stycz­nych Joan­ny Orzeł jest ozda­bia­nie muzy­ką pereł archi­tek­tu­ry Gdań­ska i — dzię­ki spo­tka­niom z żywą sztu­ką — wydo­by­wa­nie walo­rów aku­stycz­nych uni­ka­to­wych wnętrz gotyc­kich i baro­ko­wych, cze­mu słu­żą poszu­ki­wa­nia dosko­na­łej tech­ni­ki śpie­wu, opar­tej na wyko­rzy­sta­niu odde­chu prze­po­no­we­go, sta­no­wią­ce­go tajem­ni­cę pięk­ne­go rezo­nan­su i bogac­twa ali­kwo­tów, zapew­nia­ją­cej osza­ła­mia­ją­cą wygo­dę śpie­wa­nia wyso­ką pozy­cją i pro­cen­tu­ją­cej czy­sto­ścią intonacji.

Mag­da­le­na Krzyw­da-Krzy­stecz­ko (2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Wszech­stron­na woka­list­ka, peda­gog, absol­went­ka Aka­de­mii Muzycz­nej w Kato­wi­cach na kie­run­kach teo­rii muzy­ki oraz woka­li­sty­ki jaz­zo­wej. W swej muzy­ce łączy zami­ło­wa­nie do muzy­ki daw­nej, muzy­ki ludo­wej, poezji śpie­wa­nej i jaz­zu. Od 2006 pro­wa­dzi Żeń­ską Scho­lę Nati­vi­ta­tis, któ­ra wyko­nu­je cho­rał, wcze­sną poli­fo­nię i pie­śni tra­dy­cyj­ne. Od kil­ku lat Scho­la współ­pra­cu­je z Cho­rzow­skim Brac­twem Rycer­skim Bożo­grob­ców. Wspól­nie ze Scho­lą Can­to­rum Mino­rum Cho­so­vien­sis zespół nagrał pły­tę „Mariam Matrem Vir­gi­nem”. Od ponad dzie­się­ciu lat kon­cer­tu­je i nagry­wa z gita­rzy­stą Sła­wo­mi­rem Wit­kow­skim. Muzy­cy nagra­li wspól­nie pły­tę „Sap­phi­re”, a do ich naj­więk­szych osią­gnięć nale­żą: Grand Prix na VI Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Pio­sen­ki Poetyc­kiej o „Zło­te koło młyń­skie” w Star­gar­dzie Szcze­ciń­skim, nagro­da głów­na im. Agniesz­ki Osiec­kiej na XXXIII Ogól­no­pol­skich Spo­tka­niach Zam­ko­wych „Śpie­waj­my poezję” w Olsz­ty­nie, I miej­sce w Fina­le IV Festi­wa­lu „Łagod­ne Spo­tka­nia Muzycz­ne” w Gdań­sku oraz III nagro­da w X edy­cji Ogól­no­pol­skie­go Kon­kur­su „Pamię­taj­my o Osiec­kiej” w War­sza­wie. Współ­pra­cu­je rów­nież m.in. z orkie­strą Big Sile­sian Band, z któ­rą kon­cer­tu­je i doko­nu­je nagrań dla Pol­skie­go Radia.

Pau­li­na Kukiz (2015, 2016, 2017)
Od naj­młod­szych lat pasjo­nat­ka śpie­wu. W latach 90. zwią­za­na z klasz­to­rem domi­ni­ka­nów we Wro­cła­wiu, gdzie zetknę­ła się ze śpie­wem tra­dy­cyj­nym i cho­ra­łem gre­go­riań­skim (tra­dy­cji domi­ni­kań­skiej). Dzię­ki uczest­nic­twu w festi­wa­lach muzy­ki daw­nej „Pieśń Naszych Korze­ni” w Jaro­sła­wiu roz­wi­ja­ła zain­te­re­so­wa­nie cho­ra­łem oraz róż­ny­mi for­ma­mi śpie­wu tra­dy­cyj­ne­go; uczest­ni­czy­ła tak­że w gru­pie śpie­wa­czej we Wroc­la­wiu. Człon­ki­ni Sto­wa­rzy­sze­nia „Scho­la Gre­go­ria­na Sile­sien­sis” oraz współ­za­ło­ży­ciel­ka Scho­li Mulie­rum Sile­sien­sis. Człon­ki­ni Sto­wa­rzy­sze­nia Scho­la Węgaj­ty, wystę­pu­je w wyko­ny­wa­nych przez nią śre­dnio­wiecz­nych dra­ma­tach litur­gicz­nych. Uczest­nicz­ka warsz­ta­tów pro­wa­dzo­nych przez Mar­ce­la Pérèsa, Jean-Etienne’a Lan­gian­nie­go, Rober­ta Pożar­skie­go, Mar­ci­na Bor­nus Szczy­ciń­skie­go, Mar­ci­na Abij­skie­go, Cha­ra­lam­bo­sa Rim­ba­sa, Ger­traud Zot­ter, Patri­zię Bovi. Wraz ze Sto­wa­rzy­sze­niem „Scho­la Gre­go­ria­na Sile­sien­sis” nagra­ła kil­ka płyt, m.in. Ful­get in orbe dies, Ludus Pas­sio­nis, Parvu­le pupule.

Bogu­mi­ła Kaź­mier­czak (2016, 2017)
Od wie­lu lat zwią­za­na z klasz­to­rem domi­ni­ka­nów w Kra­ko­wie, gdzie śpie­wa­ła w róż­nych scho­lach. Absol­went­ka Wydzia­łu Muzy­ki Daw­nej we Wro­cła­wiu gdzie uczy­ła się śpie­wu pod kie­run­kiem m.in. Mar­ci­na Bor­nu­sa Szczy­ciń­skie­go, Pio­tra Łykow­skie­go i Bog­da­na Maka­la. Przez wie­le lat współ­two­rzy­ła zespół muzy­ki daw­nej Brac­two Lut­ni z Dwo­ru na Wyso­kiej kie­ro­wa­ny przez Anto­nie­go Pil­cha. Z zespo­łem tym nagra­ła kil­ka płyt. W tym cza­sie współ­pra­co­wa­ła z taki­mi zespo­ła­mi jak Lin­na­mu­usi­kud z Tal­li­na czy Sirin z Moskwy. Obec­nie śpie­wa w chó­rze Domi­ni­kań­skie­go Ośrod­ka Litur­gicz­ne­go w Krakowie.

Robert Hugo (2014, 2015, 2016, 2023)
Orga­ni­sta, kla­we­sy­ni­sta, kapel­mistrz i chór­mistrz. Pro­fe­sjo­nalną karie­rę muzycz­ną roz­po­czął po ukoń­cze­niu wydzia­łu nauk przy­rod­ni­czych na Uni­wer­sy­te­cie Karo­la w Pra­dze. Rów­no­le­gle odby­wał stu­dia na Pra­skiej Aka­de­mii Muzycz­nej, gdzie zgłę­biał teo­rię muzy­ki i uczył się gry na orga­nach pod kie­run­kiem Mila­na Slech­ty i Jaro­sława Tumy. Dodat­kowo stu­dio­wał grę na kla­we­sy­nie współ­cze­snym pod kie­run­kiem Zuzan­ny Ruži­čko­vej, kla­we­synu histo­rycz­nego zaś uczył się u Johan­na Son­n­le­it­nera, Joh­na Tol­la i Hel­muta Fran­ke. Pra­co­wał jako akom­pa­nia­tor bale­tu w teatrze, pro­wa­dził zaję­cia śpie­wu chó­ral­nego i na wydzia­le dra­ma­tycz­nym Pra­skiego Kon­ser­wa­to­rium. Jest orga­ni­stą aka­de­mic­kiego kościo­ła Zba­wi­ciela w pra­skim Kle­men­ti­num. Spe­cja­li­zuje się w cze­skiej i połu­dnio­wo­nie­miec­kiej muzy­ce XVII i XVIII wie­ku. Współ­pra­co­wał z wie­loma cze­skimi i euro­pej­skimi zespo­łami i soli­stami, taki­mi jak Pro Can­tione Anti­qua, Musi­ca­li­sche Com­pa­gney, Mag­da­lena Kože­na czy Michal Pospi­šil. W 1992 r. zało­żył swój wła­sny zespół baro­kowy Capel­la Regia. W pierw­szym roku dzia­łal­no­ści zespół wysta­wił sce­nicz­nie w brneń­skim Teatrze Janáčka Rap­pre­sen­ta­tione di Ani­ma et di Cor­po Cava­lie­riego. W ślad za tym przy­szła seria trzech ora­to­riów Jana Disma­sa Zelen­ki, pod­sta­wowe dzie­ła Ada­ma Mich­ny, Fili­pa Jaku­ba Rit­tlera, Pavla Jose­fa Vejvanovsky’ego, Anto­nia Dra­ghiego i Jana Jaku­ba Ryby. Osob­ne miej­sce w dzia­łal­no­ści zespo­łu zaj­mują ora­to­ria Gia­como Caris­si­miego. Jako orga­ni­sta uczest­ni­czy też w waż­niej­szych nabo­żeń­stwach w koście­le. W Pol­sce Robert Hugo od lat współ­pra­cuje z mię­dzy­na­ro­do­wym festi­wa­lem muzy­ki daw­nej „Pieśń Naszych Korzeni”.

Mał­go­rza­ta Bie­giesz (2016, 2017, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Wykształ­ce­nie peda­go­gicz­ne oraz arty­stycz­ne uzy­ska­ła na Aka­de­mii Muzycz­nej w Kato­wi­cach im. Karo­la Szy­ma­now­skie­go oraz na Uni­wer­sy­te­cie Ślą­skim. Wie­lo­let­nia artyst­ka chó­ru „Reso­nans con tut­ti”. Przez kil­ka lat współ­pra­co­wa­ła rów­nież z pro­fe­sjo­nal­ny­mi zespo­ła­mi tj.: Ope­ra Ślą­ska w Byto­miu. Na co dzień pro­wa­dzi dzia­łal­ność peda­go­gicz­ną. Od kil­ku lat jest człon­kiem Żeń­skiej Scho­li Nati­vi­ta­tis, któ­ra wyko­nu­je cho­rał, wcze­sną poli­fo­nię i pie­śni tra­dy­cyj­ne. Swój warsz­tat wokal­ny dosko­na­li­ła bio­rąc udział w licz­nych kur­sach i warsztatach.

Stel­la Hen­sel-Bie­lów­ka (2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Jest absol­went­ką Szko­ły Muzycz­nej II stop­nia w kla­sie for­te­pia­nu i śpie­wu solo­we­go. Bra­ła udział w licz­nych warsz­ta­tach i pro­jek­tach zwią­za­nych z poli­fo­nicz­nym śpie­wem litur­gicz­nym w Cho­rzo­wie Kato­wi­cach i w trak­cie festi­wa­lu „Pieśń Naszych Korze­ni” w Jaro­sła­wiu. Jako czło­nek zespo­łu „Cir­cu­lum” nagra­ła pły­tę z muzy­ką zwią­za­ną z obcho­da­mi Tri­du­um Pas­chal­ne­go. Śpie­wu cho­ra­ło­we­go uczy­ła się w trak­cie warsz­ta­tów pro­wa­dzo­nych przez Sła­wo­mi­ra Wit­kow­skie­go, Mar­ci­na Bor­nu­sa-Szczy­ciń­skie­go i Rober­ta Pożar­skie­go. Kil­ku­krot­nie bra­ła tez udział w warsz­ta­tach pro­wa­dzo­nych przez bene­dyk­ty­nów z Tyń­ca. Od dzie­się­ciu lat śpie­wa w Scho­li Muzy­ki Daw­nej, z któ­rą rów­nież nagra­ła pły­tę z reli­gij­ną muzy­ką średniowieczną.

Michał Duź­niak (2017)
Muzyk, orga­ni­sta, peda­gog. Absol­went Aka­de­mii Muzycz­nej im. Karo­la Szy­ma­now­skie­go w Kato­wi­cach w kla­sie orga­nów prof. Julia­na Gem­bal­skie­go Peda­gog Die­ce­zjal­nej Szko­ły Orga­ni­stow­skiej – Szko­ły Muzycz­nej II Stop­nia w Biel­sku-Bia­łej i czło­nek Archi­die­ce­zjal­nej Komi­sji Muzy­ki Sakral­nej w Kato­wi­cach. Czło­nek Sto­wa­rzy­sze­nia Pol­skich Muzy­ków Kościel­nych. Pro­wa­dzi bada­nia nad gór­no­ślą­skim instru­men­ta­rium orga­no­wym. Kon­cer­tu­je solo­wo oraz z zespo­łem Immer­so nel­la Musi­ca, skrzy­pacz­ką Anną Tre­fon, woka­li­stą Sta­ni­sła­wem Dudą oraz gościn­nie z Pol­skim Zespo­łem Śpie­wa­czym Hut­nik i z zespo­łem wokal­nym Can­tus Flo­ri­dus. Kon­cer­to­wał w Pol­sce i za gra­ni­cą (Niem­cy, Fran­cja, Wło­chy, Cze­chy, Litwa). Do szcze­gól­nych jego obsza­rów zain­te­re­so­wań nale­ży impro­wi­za­cja orga­no­wa. Do naj­waż­niej­szych jego wystę­pów nale­żą: współ­pra­ca z orkie­strą sym­fo­nicz­ną Fil­har­mo­nii Ślą­skiej i Fil­har­mo­nii Jeneń­skiej w ramach pro­jek­tu ONE (2016), kon­cert Chry­stus u bram śmier­ci w ramach IX Festi­wa­lu Fide et amo­re w Żorach (2015), reci­tal orga­no­wy w ramach Fil­har­mo­nicz­nych Wie­czo­rów Orga­no­wych (2014), reci­tal orga­no­wy w ramach Festi­wa­lu Muzy­ka Orga­no­wa w Kate­drze w Kato­wi­cach (2014), wyko­na­nie par­tii b. c. Pasji wg św. Jana  J. S. Bacha pod dyrek­cją Szy­mo­na Bywal­ca (2012), wyko­na­nie par­tii orga­nów w utwo­rze Vigi­lia Wol­fgan­ga Rih­ma pod dyrek­cją Ruper­ta Hube­ra (2011). Wię­cej infor­ma­cji na stro­nie inter­ne­to­wej https://duzniakmichal.pl/

Sła­wo­mir Wit­kow­ski (2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Muzyk, gita­rzy­sta, śpie­wak oraz muzy­ko­log, absol­went Aka­de­mii Muzycz­nej w Kato­wi­cach oraz Uni­wer­sy­te­tu Jagiel­loń­skie­go, kan­tor para­fii św. Jadwi­gi Ślą­skiej w Cho­rzo­wie. Od 1996 roku pro­wa­dzi męski chór Scho­la Can­to­rum Mino­rum Cho­so­vien­sis spe­cja­li­zu­ją­cy się w wyko­ny­wa­niu cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go, z któ­rym wystę­po­wał w wie­lu miej­scach w kra­ju i za gra­ni­cą oraz doko­nał sze­re­gu nagrań pły­to­wych. Od 2000 r. z Mag­da­le­ną Krzyw­dą two­rzy duet Sap­phi­re, któ­ry zbie­rał lau­ry na naj­waż­niej­szych festi­wa­lach pio­sen­ki poetyc­kiej w Pol­sce. Współ­pra­cu­je tak­że z zespo­łem Scan­di­cus wyko­nu­jąc wokal­ną i instru­men­tal­ną muzy­kę śre­dnio­wiecz­ną. Jest wykła­dow­cą Szko­ły Kan­to­rów w Krakowie.

br. Karol Cetwiń­ski OSB (2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)
Ur. w 1991 r. W 2006 r. ukoń­czył Szko­łę Muzycz­ną I st. im. T. Bair­da w Gro­dzi­sku Mazo­wiec­kim (akor­de­on). Póź­niej był człon­kiem wie­lu schól i chó­rów, m.in. chó­ru Epi­fa­nia oraz Zespo­łu Pie­śni i Tań­ca Poli­tech­ni­ki War­szaw­skiej. Do opac­twa bene­dyk­ty­nów w Tyń­cu wstą­pił 4 stycz­nia 2012 r, od 2014 stu­diu­je teo­lo­gię w Kole­gium Filo­zo­ficz­no-Teo­lo­gicz­nym oo. Domi­ni­ka­nów, a 28 czerw­ca 2019 otrzy­mał świę­ce­nia dia­ko­na­tu. Po ukoń­cze­niu nowi­cja­tu pro­wa­dził warsz­ta­ty edu­ka­cyj­ne dla dzie­ci i mło­dzie­ży, póź­niej peł­nił obo­wiąz­ki pre­fek­ta gości, ogrod­ni­ka, a obec­nie magi­stra chó­ru i kasje­ra. Pro­wa­dzi też warsz­ta­ty śpie­wu gre­go­riań­skie­go w Tyń­cu i reda­gu­je muzycz­ne księ­gi litur­gicz­ne (np. od 2014 r. Łaciń­ski Anty­fo­narz Mona­stycz­ny). Zain­te­re­so­wa­nia cho­ra­ło­we pogłę­bia przez Pody­plo­mo­we Stu­dia z Mono­dii Litur­gicz­nej na UPJPII w Kra­ko­wie (2017, 2018) oraz pod­czas kur­sów meto­dy Sole­smes w Łodzi (2015, 2016) i semio­lo­gii w Val­le de los Caídos w Hisz­pa­nii (2016, 2017), oraz w Sole­smes we Fran­cji (2018).

Daniel Strzą­da­ła (2018)
Uro­dzo­ny w 1995 roku, absol­went Die­ce­zjal­nej Szko­ły Orga­ni­stow­skiej II stop­nia w Biel­sku – Bia­łej, obec­nie stu­dent Aka­de­mii Muzycz­nej im. Karo­la Szy­ma­now­skie­go w Kato­wi­cach. Zdo­byw­ca wie­lu nagród ogól­no­pol­skich kon­kur­sów orga­no­wych. Jesz­cze jako mło­dy muzyk został zauwa­żo­ny przez wie­lu zna­nych pro­fe­so­rów, u któ­rych następ­nie pobie­rał nauki. Uzna­wa­ny za jeden z więk­szych orga­no­wych talen­tów w Pol­sce. Lau­re­at I nagro­dy III Mię­dzy­na­ro­do­we­go Kon­kur­su Orga­no­we­go Barok i Roman­tyzm (2016) oraz II miej­sca w inter­pre­ta­cji i I miej­sca w impro­wi­za­cji w XIX Mię­dzy­na­ro­do­wym Kon­kur­sie Orga­no­wym im. P. Ebe­na w Opa­wie (2016). Zajął I miej­sce w Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Orga­no­wym i Kom­po­zy­tor­skim za utwór „Pre­lu­dium i fuga na temat Ape­lu Jasno­gór­skie­go”, I miej­sce w Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Mło­dych Orga­ni­stów i Kon­kur­sie Umie­jęt­no­ści Słu­cho­wych. Kon­cer­tu­je w kra­ju i za gra­ni­cą. W 2012 roku wydał solo­wą pły­tę pt.: „Impre­sje orga­no­we w deka­na­cie czechowickim”.

Michał Botor (2019)
Orga­ni­sta, pia­ni­sta. Absol­went Pań­stwo­wej Ogól­no­kształ­cą­cej Szko­ły Muzycz­nej II st. im. Karo­la Szy­ma­now­skie­go w Kato­wi­cach w kla­sie for­te­pia­nu Pani dr hab. Anny Górec­kiej. Dodat­ko­wo pobie­rał naukę gry na orga­nach w kla­sie dr hab. Witol­da Zabor­ne­go. Obec­nie jest stu­den­tem Aka­de­mii Muzycz­nej w Kato­wi­cach w kla­sie orga­nów dr hab. Witol­da Zabor­ne­go. Kon­cer­tu­je w kra­ju i za gra­ni­cą. Do jego szcze­gól­nych zain­te­re­so­wań nale­ży impro­wi­za­cja for­te­pia­no­wa i orga­no­wa oraz kom­po­zy­cja. Otrzy­mał licz­ne nagro­dy w kon­kur­sach, m.in.: W 2009 otrzy­mał I nagro­dę w I Edy­cji Kon­kur­su Mło­dych Kom­po­zy­to­rów Miju­sic im. Jani­ny Gar­ści 2009. W 2016 roku był lau­re­atem 2 miej­sca w Regio­nal­nych Prze­słu­cha­niach Cen­trum Edu­ka­cji Arty­stycz­nej we Wro­cła­wiu na orga­nach. W 2017 roku otrzy­mał tytuł fina­li­sty w I Mię­dzy­uczel­nia­nym Kon­kur­sie Impro­wi­za­cji na instru­men­tach kla­wi­szo­wych orga­ni­zo­wa­ne­go przez Aka­de­mię Muzycz­ną w Kato­wi­cach. W 2017 zdo­był 2 miej­sce w Kon­kur­sie Orga­ni­stów Archi­die­ce­zji Kato­wic­kiej w Kato­wi­cach. W 2018 roku zdo­był 1 miej­sce w VI Aka­de­mic­kim Kon­kur­sie Orga­no­wym im. Romu­al­da Sro­czyń­skie­go w Pozna­niu. W 2019 roku zdo­był I nagro­dę w II Mię­dzy­na­ro­do­wym Kon­kur­sie Impro­wi­za­cji na Instru­men­tach Kla­wi­szo­wych w Kato­wi­cach. Uczest­ni­czył w kur­sach inter­pre­ta­cji muzy­ki orga­no­wej pro­wa­dzo­nych przez Thierry’ego Esca­icha, Davi­da Tit­te­ring­to­na, Pie­te­ra van Dij­ka, Nige­la All­co­ata, Ger­har­da Gnan­na, Józe­fa Sera­fi­na, Jaro­sła­wa Wró­blew­skie­go, Krzysz­to­fa Urbaniaka.

Łukasz Czar­tow­ski (2019, 2020)
Ur. w 1985 r. Kan­tor, woka­li­sta, dyry­gent, gre­go­ria­ni­sta. W 2018 ukoń­czył Pon­ti­fi­cio Isti­tu­to di Musi­ca Sacra w Rzy­mie (Papie­ski insty­tut Muzy­ki Sakral­nej) na spe­cjal­no­ści śpiew gre­go­riań­ski w kla­sie prof. Kar­la Fran­za Pra­ssla. W 1992 r. uzy­skał dyplom soli­sty-śpie­wa­ka w kla­sie Elż­bie­ty Mach w PSM II st.  I. J. Pade­rew­skie­go w Słup­sku. Absol­went Aka­de­mii Muzycz­nej im. I. J. Pade­rew­skie­go w Pozna­niu  na Wydzia­le Edu­ka­cji Muzycz­nej, Dyry­gen­tu­ry Chó­ral­nej i Muzy­ki Kościel­nej. Kan­tor w Dusz­pa­ster­stwie Wier­nych Tra­dy­cji Łaciń­skiej w Archi­die­ce­zji Wro­cław­skiej. Współ­za­ło­ży­ciel i dyrek­tor arty­stycz­ny Scho­la Gre­go­ria­na Vra­ti­sla­vien­sis Lumen de Lumi­ne.  Ini­cja­tor i pro­wa­dzą­cy cyklu spo­tkań „Po łaci­nie – nie prze­mi­nie”, poświę­co­nych upo­wszech­nia­niu wie­dzy o cho­ra­le oraz prak­ty­ce śpie­wu. Czło­nek Mię­dzy­na­ro­do­we­go Sto­wa­rzy­sze­nia Stu­diów Śpie­wu Gre­go­riań­skie­go – sek­cja pol­ska (Asso­cia­zio­ne Inter­na­zio­na­le Stu­di di Can­to Gre­go­ria­no). W 2018 uzy­skał sta­tus wol­ne­go słu­cha­cza w w Capel­la Musi­ca­le Pon­ti­fi­cia „Sisti­na” w Rzy­mie. Współ­pra­co­wał z Chó­rem Fil­har­mo­nii w Arad (Rumu­nia), Poznań­skim Chó­rem Kame­ral­nym w Pozna­niu, Chó­rem Kate­dry rzym­sko-kato­lic­kiej w Timi­so­arze (Rumu­nia). Od roku 2018 pra­cu­je w Chó­rze Naro­do­we­go Forum Muzy­ki we Wro­cła­wiu. Brał udział w kur­sach inter­pre­ta­cji cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go pro­wa­dzo­nych przez Mariu­sza Biał­kow­skie­go, Alber­to Tur­co, Susi Fer­fo­glię , Kar­la Fran­za Pra­ssla, Mar­co Fri­si­nę. Flu­vio Ram­pie­go. Źró­deł inter­pre­ta­cji cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go upa­tru­je w pierw­szych neu­ma­tycz­nych zapi­sach adia­ste­ma­tycz­nych z X i XI w. oraz dia­ste­ma­tycz­nych manu­skryp­tach doj­rza­łe­go średniowiecza.

Domi­nik Kacz­ma­rek (2020, 2023)
Orga­ni­sta, impro­wi­za­tor. Absol­went Insty­tu­tu Instru­men­ta­li­sty­ki poznań­skiej Aka­de­mii Muzycz­nej im. I. J. Pade­rew­skie­go z kla­sy orga­nów pro­fe­so­ra Sła­wo­mi­ra Kamiń­skie­go oraz asy­sten­ta mgra Jaku­ba Pan­ko­wia­ka. W lip­cu 2023 roku obro­nił dodat­ko­wy tytuł magi­stra ze spe­cjal­no­ści muzy­ka kościel­na. W kwiet­niu 2020 roku roz­po­czął stu­dia na kie­run­ku Orge­li­mi­pro­vi­sta­ion (impro­wi­za­cja orga­no­wa) na Uni­ver­si­tät der Kün­ste w Ber­li­nie u pro­fe­so­ra Wol­fgan­ga Seife­na i kon­ty­nu­uje je w kla­sie Szy­mo­na Jaku­bow­skie­go. W 2008 roku ukoń­czył z wyróż­nie­niem Pań­stwo­wą Szko­łę Muzycz­ną II stop­nia im. Fry­de­ry­ka Cho­pi­na w Pozna­niu w kla­sie orga­nów Zbi­gnie­wa Radow­skie­go. W 2015 roku uzy­skał wyróż­nie­nie w VII Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Orga­no­wym w Olsz­ty­nie, a tak­że tytuł lau­re­ata III nagro­dy na XII Bia­ło­stoc­kim Festi­wa­lu Mło­dych Orga­ni­stów. W 2017 roku został wyróż­nio­ny w Makro­re­gio­nal­nych Prze­słu­cha­niach Cen­trum Edu­ka­cji Arty­stycz­nej w Ino­wro­cła­wiu. We wrze­śniu 2021 roku uzy­skał wyróż­nie­nie w II Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Impro­wi­za­cji Orga­no­wej dla uczniów szkół śred­nich i stu­den­tów w ramach 35. Legnic­kie­go Conver­sa­to­ru­im Orga­no­we­go im. prof. Sta­ni­sła­wa Mory­to pod patro­na­tem Wydzia­łu Muzy­ki Kościel­nej UMFC. W listo­pa­dzie 2022 roku został lau­re­atem II nagro­dy w kate­go­rii impro­wi­za­cja w ramach II War­miń­skie­go Kon­kur­su Orga­no­we­go w Świę­tej Lip­ce.
W kwiet­niu 2022 roku zdo­był II nagro­dę w koor­dy­no­wa­nym przez Wydział Muzy­ki Kościel­nej Aka­de­mii Muzycz­nej w Byd­gosz­czy I Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Orga­no­we­go Akom­pa­nia­men­tu Litur­gicz­ne­go „Sur­re­xit Vere” w kate­drze we Wło­cław­ku. W cza­sie edu­ka­cji brał czyn­ny udział w kur­sach mistrzow­skich w kra­ju i za gra­ni­cą, pro­wa­dzo­nych przez wybit­nych orga­ni­stów takich jak: Mar­tin Schme­ding, Mat­thias Maier­ho­fer, Mau­de Grat­ton, Jan Dole­zel, Józef Sera­fin, Krzysz­tof Urba­niak, Bar­tosz Jakub­czak (w zakre­sie inter­pre­ta­cji muzy­ki orga­no­wej róż­nych epok); Thier­ry Esca­ich, Lasz­lo Fas­sang, Karol Mos­sa­kow­ski, Naji Hakim, Bap­ti­ste-Flo­rian Mar­le-Ouvard, Tomasz Adam Nowak, Adam Tań­ski, Tomasz Orlow, Hen­ryk Jan Botor (w dzie­dzi­nie impro­wi­za­cji orga­no­wej).
Regu­lar­nie wystę­po­wał pod­czas połu­dnio­wych kon­cer­tów orga­no­wych w bazy­li­ce kole­giac­kiej Mat­ki Bożej Nie­usta­ją­cej Pomo­cy, św. Marii Mag­da­le­ny i św. Sta­ni­sła­wa Bisku­pa w Pozna­niu, a tak­że pod­czas cyklicz­nych kon­cer­tów kame­ral­nych „Muzy­ka i sło­wo” w sank­tu­arium Naj­droż­szej Krwi Chry­stu­sa w Pozna­niu. Ma za sobą udział w takich wyda­rze­niach kul­tu­ral­nych jak warsz­ta­ty litur­gii tra­dy­cyj­nej „Ars Cele­bran­di” w Liche­niu Sta­rym (2020) oraz XXI i XXIII Festi­wal Muzy­ki Pasyj­nej i Pas­chal­nej w Pozna­niu. Od 2018 roku dwa lata dzia­łał przy para­fii świę­te­go Mar­ci­na w Pozna­niu, orga­ni­zu­jąc kon­cer­ty „Muzy­ka u Świę­te­go Mar­ci­na”, towa­rzy­szą­ce obcho­dom wybra­nych nie­dziel i uro­czy­sto­ści w roku litur­gicz­nym.
Od wrze­śnia 2020 jest orga­ni­stą kościo­ła św. Woj­cie­cha w Pozna­niu i ani­mu­je życie muzycz­ne para­fii poprzez wyda­rze­nia z cyklu „Muzy­ka u Świę­te­go Wojciecha”.