O warsz­ta­tach

Idea

Pro­po­nu­je­my Pań­stwu udział w warsz­ta­tach o sze­ro­kiej for­mu­le, któ­re swo­im zakre­sem obej­mu­ją wszyst­kie ele­men­ty, skła­da­ją­ce się na pięk­no litur­gii. Pięk­no to jest odbla­skiem pięk­na same­go Boga, a dba­łość o nie jest wyra­zem naszej miło­ści do Stwór­cy. Dla­cze­go jest to tak istot­ne? Papież Bene­dykt XVI napi­sał w adhor­ta­cji Sacra­men­tum Caritatis:

„Pięk­no litur­gii jest czę­ścią tej tajem­ni­cy; ona jest naj­wyż­szym wyra­zem chwa­ły Bożej i stano­wi, w pew­nym sen­sie,otwar­cie się Nie­ba ku zie­mi. (…) Pięk­no nie jest więc jedy­nie czyn­ni­kiem deko­ra­cyj­nym litur­gii; ono jest jej ele­men­tem kon­sty­tu­tyw­nym, gdyż jest atry­bu­tem same­go Boga i Jego Obja­wie­nia. Wszyst­ko to winno spra­wić, byśmy byli świa­do­mi, jaką nale­ży zacho­wać uwa­gę, by litur­gia jaśnia­ła zgod­nie z jej wła­ści­wą naturą.” 

To zada­nie spo­czy­wa na każ­dym z nas. Począw­szy od nie­oce­nio­nej roli kapła­na, któ­ry w boga­tej sza­cie obrzę­dów, peł­ni świę­ty urząd ofiar­ni­ka, poprzez odpo­wie­dzial­ną posłu­gę mini­stran­tów, a skoń­czyw­szy na muzy­kach, któ­rych gra i śpiew doda­ją obrzę­dom wznio­sło­ści i majestatu.

W naszym kra­ju odby­wa­ją się licz­ne warsz­ta­ty litur­gicz­no-muzycz­ne. U czę­ści z nas pozo­sta­je jed­nak cza­sem pewien nie­do­syt. Tam, gdzie roz­brzmie­wa pięk­na muzy­ka, bra­ku­je czę­sto rów­nie dobrze przy­go­to­wa­nej litur­gii. Tam, gdzie dba się o litur­gię, nie­kie­dy bra­ku­je odpo­wied­niej muzy­ki. Nasze warsz­ta­ty to pomysł na kom­ple­men­tar­ność i har­mo­nię. Pró­ba uka­za­nia koniecz­nej i potrzeb­nej współ­pra­cy, wza­jem­no­ści, sym­bo­licz­ne­go dia­lo­gu ołta­rza z chó­rem i pre­zbi­te­rium z nawą. W litur­gii każ­dy z nas ma swo­je miej­sce oraz zada­nie. Kie­dy wszyst­ko jest na swo­im miej­scu, nasza modli­twa sta­je się jed­nym gło­sem pły­ną­cym pod nie­bie­skie skle­pie­nia. Ta jed­ność w wie­lo­ści, powszech­ność i wspól­no­to­wość, od wie­ków prze­ja­wia się w tra­dy­cyj­nej litur­gii Kościo­ła, a jej zewnętrz­nym wyra­zem jest cho­ciaż­by sym­bo­licz­ne skie­ro­wa­nie na wschód.

Dla­te­go naszą modli­twę i spo­tka­nie z Bogiem chce­my opie­rać na tra­dy­cyj­nych for­mach obrzę­do­wo­ści: litur­gii w kla­sycz­nym rycie rzym­skim, tra­dy­cyj­nym śpie­wie i posta­wach. Te for­my modli­twy, prze­ży­wa­ją­ce dzi­siaj swo­isty „rene­sans”, uczą nas medy­ta­cji i wyci­sze­nia, ado­ra­cji i dzięk­czy­nie­nia oraz tego, że Bóg przy­cho­dzi do nas w ciszy, będą­cej ode­rwa­niem od hała­su codzien­no­ści. Sobór Waty­kań­ski II w Kon­sty­tu­cji o Litur­gii Świę­tej wyra­ził chęć, by „wszyst­kie praw­nie uzna­ne obrząd­ki (…) zacho­wać i zapew­nić im wszel­ki rozwój”(SC 4). Idąc za tym wezwa­niem, pra­gnie­my pogłę­biać zarów­no prak­tycz­ną zna­jo­mość sta­ro­żyt­nych i tra­dy­cyj­nych obrzę­dów Kościo­ła jak i ich ducho­we zna­cze­nie. Liczy­my, że ini­cja­ty­wa ta w jakimś stop­niu przy­czy­ni się do reali­za­cji życze­nia papie­ża Bene­dyk­ta XVI, któ­ry w liście dołą­czo­nym do Motu Pro­prio Sum­mo­rum Pon­ti­fi­cum, zachę­cał, byśmy: „zacho­wa­li i chro­ni­li bogac­twa będą­ce owo­cem wia­ry i modli­twy Kościoła” .

Wie­rzy­my, że nasze warsz­ta­ty nie tyl­ko przy­czy­nia­ją się do lep­sze­go spra­wo­wa­nia i prze­ży­wa­nia litur­gii przez samych uczest­ni­ków, ale tak­że wynie­sio­ne przez nich doświad­cze­nie zosta­je prze­nie­sio­ne w miej­sca, w któ­rych uczest­ni­cy warsz­ta­tów na co dzień dba­ją o litur­gię i muzy­kę, tak by lud wier­ny poprzez „kult odda­wa­ny Bogu przez Kościół w zjed­no­cze­niu z Jego Boską Gło­wą” był „w naj­wyż­szym stop­niu sku­tecz­ny dla osią­gnię­cia świę­to­ści.” (Media­tor Dei, Pius XII)

Odkryj­my razem bogac­two, któ­re daje nam świę­ta Mat­ka Kościół, aby­śmy mogli otwie­rać je przed innymi!
Zapra­sza­my Cię na warsz­ta­ty litur­gicz­ne Ars Cele­bran­di. Przy­jedź i odkryj tutaj swo­je miejsce!

Warsz­ta­ty

Codzien­ne wykła­dy i zaję­cia prak­tycz­ne odby­wa­ją się w gru­pach wydzie­lo­nych spo­śród trzech głów­nych kate­go­rii: warsz­ta­tów kapłań­skich, mini­stranc­kich i muzycz­nych. Zaję­cia są podzie­lo­ne na blo­ki przed­po­łu­dnio­wy i popo­łu­dnio­wy. Moż­li­we jest prze­miesz­cza­nie się pomię­dzy nie­któ­ry­mi gru­pa­mi wraz z naby­wa­niem kolej­nych umie­jęt­no­ści. Moż­na tak­że wziąć udzia­łu w warsz­ta­tach Ars Cele­bran­di bez zapi­sy­wa­nia się do jakiej­kol­wiek z grup (np. celem odby­cia pry­wat­nych reko­lek­cji czy spę­dze­nia cza­su na wyci­sze­niu i modlitwie).

Litur­gia

Rytm dnia wyzna­cza­ją licz­ne msze św., nabo­żeń­stwa i godzi­ny kano­nicz­ne, spra­wo­wa­ne od wcze­snych godzin poran­nych aż do póź­ne­go wie­czo­ra. Dzię­ki życz­li­wo­ści ks. Kusto­sza, na codzien­ne litur­gie cele­bro­wa­ne wg. nad­zwy­czaj­nej for­my rytu rzym­skie­go, jest prze­zna­czo­ny na wyłącz­ność kościół pw. Mat­ki Bożej Czę­sto­chow­skiej. Korzy­sta­my tak­że z kościo­ła para­fial­ne­go pw. św. Doro­ty oraz kaplic: Miło­sier­dzia Boże­go, Św. Krzy­ża, Naj­święt­sze­go Sakra­men­tu, Mariań­skiej oraz Ostro­bram­skiej. Wszyst­kie cele­bra­cje litur­gicz­ne są publicz­ne i ogólnodostępne.